Door Pamela – Studio Coördinator bij MyRetroposter
Je kent me misschien al. Ik ben degene die je vragen beantwoordt en problemen oplost via e-mail of WhatsApp. Mijn naam is Pamela – Pam voor iedereen – en ik werk al een aantal jaren samen met Alecse en Cha.
Elke dag mag ik alles zien wat achter de schermen gebeurt: in de studio, in de galerie, en achter het scherm. En onlangs, tijdens het bijwerken van de website, nam ik de tijd om alle recensies die we door de jaren heen hebben ontvangen opnieuw te lezen. En iets raakte me.
Niet omdat ik ze ontdekte – ik herinner me bijna elke – maar omdat het ze samen lezen, het volledige plaatje zien, iets groters onthulde dan de som der delen.
Het maken van een bestelde poster gaat niet alleen over het creëren van een mooi beeld. Het gaat over luisteren, begrijpen, visueel vertalen van een herinnering, een gevoel, een familieverhaal, een gekoesterde plek. En door de jaren heen, via jullie woorden, zijn we gaan beseffen hoeveel dit werk betekent.
Vandaag heeft MyRetroposter bijna 1.200 recensies verzameld in 7 jaar – en ongeveer 50 daarvan gaan over bestelde posters.
Dat lijkt misschien niet veel. Maar ze dragen een ander gewicht.
In het begin kwamen de recensies langzaam binnen – één voor één, als kleine vonkjes vreugde. Geen vloedgolf, maar een steady ritme. En nu, terugkijkend, zijn we niet meer onzeker over het aantal. In plaats daarvan zijn we trots.
Vooral die paar dozijn gewijd aan Alecse’s custom creations. Ze zijn vaak langer. Emotioneler. Rijker. Ze vertellen verhalen.
“Ik gaf mijn vrouw een gepersonaliseerde reisposter voor haar 40ste verjaardag… ze noemde het haar favoriete cadeau ooit.” – Neil
“Hij heeft mijn ouderlijk huis tot in het kleinste detail nagemaakt. [...] Echt een geweldig cadeau, voor jezelf of iemand anders!” – Anoniem
“Dit cadeau dat ik aan mijn familie gaf, bleek een enorm succes te zijn.” – Geraldine
“Een diep persoonlijk poster, die het exacte uitzicht vanuit ons raam vastlegt.” – Charlie D.
Deze recensies schetsen het beeld van iets echts. Iets menselijks.
Dit artikel is ook het eerste in een nieuwe serie die we noemen In de studio. En het begon als een inside joke: ik probeer Alecse al jaren over te halen om video's te maken van zijn creatieve proces. Maar hij weigert altijd. Hij denkt dat het niet indrukwekkend genoeg zou zijn.
Hij begint niet met een blanco pagina. Hij begint met een foto. Een briefing. Een verzoek. Dan volgt het heen en weer, het twijfelen, het tegenlicht, het lagen, het retoucheren. Hij besteedt er uren aan. Soms dagen. En hij wordt nerveus voordat hij die eerste versie verstuurt. Elke keer weer.
Hij zegt vaak: "Wat als ik het mis heb?"
En toch blijft hij het doen. Niet voor het geld – hij is de eerste die toegeeft dat hij vroeger meer verdiende in één uur consultancy dan hij verdient aan een opdrachtposter.
Zijn proces is niet opzichtig. Je zult geen time-lapse video's zien van hem die uit zijn hoofd schetst of verf op canvas gooit. Zijn kunst leeft in het lagen — in mengen, retoucheren, herbepalen, en heen en weer gaan met klanten totdat die magische klik gebeurt.
Hij doet het voor de uitdaging. De angst. De spanning. De sensatie van iets opbouwen met iemand.
Vooral omdat Alecse tegenwoordig, tussen het beheren van een website die 24/7 draait, het afhandelen van bestellingen die naar meer dan 40 landen per jaar worden verzonden, het openen van een nieuwe galerie in Barcelona, en het behouden van zijn gezinsleven – wat altijd een prioriteit is geweest – slechts één op maat gemaakte poster per maand aanneemt.
Maar hij doet het met hart.
Alecse is ook een diep introvert. Velen beseffen het niet. Sommigen verwarren het met afstandelijkheid. Maar spreken in het openbaar en zelfs informele gesprekken waren niet altijd makkelijk voor hem. In de loop van de tijd heeft hij geleerd ermee om te gaan. Maar hij voelt zich nog steeds meer op zijn gemak bij een oprechte één-op-één dan bij een menigte.
En misschien is dat waarom zijn posters verbinden. Ze komen uit die stille ruimte. Uit die lange WhatsApp-spraakberichten met een klant. Uit die gedeelde verhalen. Uit dat moment waarop iemand hem genoeg vertrouwt om te zeggen: "Deze plek betekent de wereld voor mij. Kun je me helpen het vast te houden?"
En dat doet hij.
“Het is het meest betekenisvolle cadeau dat ik ooit heb gegeven.”
“Ik was bang dat Alecse de sfeer niet zou vangen, maar hij heeft het perfect gedaan.”
“Het lijkt op ons. Het voelt als ons.”
“Het is al een familietotem.”
Dit zijn niet zomaar recensies. Het zijn bewijzen dat opdrachtposters een eigen wereld zijn geworden bij MyRetroposter.
Ze zijn niet alleen voor decoratie. Ze zijn om te herinneren. Eren. Vieren.
Wat ik geweldig vind, is hoe ongelooflijk divers onze klanten voor opdrachtposters zijn. Ze wonen in New York, Dubai, Californië, Bretagne, Pelham, Madrid, Monaco en zelfs afgelegen dorpjes in de Alpen. Sommigen zijn pas getrouwd, sommigen gepensioneerd, sommigen rouwend, sommigen vierend. Ze willen allemaal één ding: een plek, een moment, een herinnering levend houden.
Of het nu een jeugdhuis is dat uit herinnering is gereconstrueerd, een favoriete uitzicht gezien tijdens een huwelijksreis, of een groepsposter met tientallen gezichten voor een eens-in-het-leven jubileum — Alecse luistert. Hij maakt zich zorgen. Hij twijfelt. Hij levert.
En dat is wat ik vandaag wilde delen — niet als marketeer, maar als iemand die er altijd al was.
Dank je dat je ons vertrouwt. Dank je dat je ons schrijft. Dank je dat je ons toestaat deel uit te maken van jouw verhalen.
Tot snel voor de volgende aflevering van Inside the Studio ✨
