BERNARD JARDEL, OPTISCH SURREALISME

Bernard Jardel, the Optical Surrealist painter

Bernard Jardel (1932-1984)

Bernard Jardel, geboren in 1932 in Parijs, was een prominent figuur in de abstracte en optische kunstscène van de jaren zeventig. Opgeleid als architect aan de prestigieuze École des Beaux-Arts in Parijs, combineerde hij technische nauwkeurigheid met artistieke creativiteit. Hoewel hij werkte als commercieel directeur voor het familiebedrijf Ateliers de Construction Schwartz-Haumont, streefde Jardel een dubbele carrière na door zich te wijden aan schilderen met een intensiteit die een blijvende impact achterliet. Dit dubbele leven, verdeeld tussen de industriële wereld en de kunstwereld, verrijkte zijn aanpak en definieerde zijn unieke stijl, een stijl die Victor Vasarely, de meester van de optische kunst, ertoe bracht zijn werk te bestempelen als 'optisch surrealisme' b>.

 

Een unieke stijl op het kruispunt van architectuur en schilderkunst

Het werk van Jardel wordt gekenmerkt door een kenmerkende beeldtaal, waarbij geometrie en kleur een centrale rol spelen. Zijn achtergrond in de architectuur gaf hem een ​​scherp gevoel voor structuur, perspectief en lichtmanipulatie, wat hij vertaalde in zijn composities. Zijn werken draaien om repetitieve geometrische vormen, waardoor caleidoscopische effecten en fascinerende illusies van diepte ontstaan. Elk canvas nodigt kijkers uit in een wereld van “fantastische labyrinten”, zoals de pers ze omschreef, waar licht en kleur op elkaar inwerken om onverwachte perspectieven te onthullen. Jardel verwierp resoluut het gebruik van mechanische processen en gaf de voorkeur aan een puur handgemaakte aanpak. Zijn werk, beïnvloed door de Bauhaus-principes, onderscheidt zich door de nadruk te leggen op de menselijke en gevoelige aspecten van elk stuk, gemaakt met een compromisloze toewijding aan zijn vak.

 

Artistieke erkenning en prestigieuze tentoonstellingen

Jardels carrière begon in de jaren zeventig, toen hij regelmatig begon te exposeren in Frankrijk en internationaal. Zijn werken trokken de aandacht van prestigieuze Parijse galerijen en invloedrijke verzamelaars. In 1971 exposeerde hij samen met Yvaral (Jean-Pierre Vasarely), de zoon van Victor Vasarely, in Saint-Tropez, waar ze “de fascinerende wereld van puur onderzoek” in de kunst verkenden. In 1975 werd zijn eerste tentoonstelling in Brussel bij Galerie Govaerts goed ontvangen door critici, die zijn gebruik van geometrie en kleur in dienst van de schilderkunst prezen. Jardel exposeerde ook in Japan, onder meer in Tokio, Nagasaki en Osaka, waardoor zijn internationale reputatie werd versterkt.

In Parijs presenteerde hij zijn werk in gerenommeerde salons zoals de Salon d'Automne en de Salon des Grands et Jeunes d'Aujourd'hui, waar zijn stukken opvielen. hun visuele impact en technische precisie. Jardel werd een prominent figuur in de abstracte kunst, waarbij hij de grenzen van de optische perceptie verlegde en vormen transformeerde in levende wezens. Het publiek bij elke tentoonstelling werd geboeid door de complexiteit en diepgang van zijn werk, dat abstractie en realisme vermengde in een spel van perceptie en perspectief.

 

Geprezen door de pers

Jardels werk trok de aandacht van de media en kreeg aandacht in verschillende kunst- en financiële publicaties. Zijn schilderijen waren regelmatig te zien in gerenommeerde tijdschriften en tijdschriften zoals Paris Match, Le Revenu Français en Jours de France. Deze publicaties vierden zijn unieke visie en artistieke toewijding. Bekend als de “borstel van de rijken” vanwege de elegantie van zijn werk, spraken zijn creaties spraakmakende kunstverzamelaars en figuren uit de zakelijke en culturele sfeer aan, waaronder Louis Ducatel b>, Jean-Claude Brialy en Alain Delon. De kunstwerken van Jardel, tentoongesteld naast stukken van andere gevierde kunstenaars, wisten zich te onderscheiden door hun onderscheidende karakter en krachtige esthetiek.

 

Een meesterlijke techniek en een subtiel palet

Jardel werkte voornamelijk met acryl op grote doeken, waarbij hij een subtiel palet van koele blauw-, bruin- en paarstinten gebruikte. Deze kleurkeuze versterkte het optische effect en versterkte het contrast tussen geometrische vormen, waarbij werd gespeeld met de perceptie van de kijkers. Door zijn nauwgezette aanpak kon hij emoties overbrengen, zelfs binnen abstracte composities. Elk stuk was een studie van licht, volume en textuur, waarbij elke lijn en kleur zorgvuldig werd gekozen om visuele harmonie te creëren.

 

Een artistieke erfenis voortgezet door middel van remastering

Hoewel Bernard Jardel in 1984 is overleden, leeft zijn artistieke nalatenschap voort. Zijn zoon Alecse, ook een kunstenaar en oprichter van de Myretroposter galerie, heeft de remastering van enkele van zijn werken op zich genomen om ze toegankelijk te maken voor een nieuwe generatie kunstliefhebbers en designenthousiastelingen. Deze heruitgaven helpen de visie van Jardel te behouden en vieren de tijdloze kwaliteit van zijn creaties. Myretroposter zal binnenkort deze iconische stukken aanbieden, ware schatten van abstracte kunst, waardoor een breder publiek de wereld van Bernard Jardel opnieuw kan ontdekken—een wereld waar geometrische striktheid fascinerende optische effecten ontmoet.

Dit remasterproject geeft Bernard Jardel een hernieuwde aanwezigheid, waardoor zijn werken naar een wereldwijd publiek worden gebracht en de herinnering wordt vergroot van een kunstenaar wiens bijdragen aan de abstracte en optische kunst van onschatbare waarde blijven.

Interview by Leone de Grandville

« In order to paint a portrait of a bird, first draw an open
cage»... advises Jacques Prévert in one of his most beautiful poems. And, to portray an artist, should one
take him by surprise? One day, if you happen to meet Bernard Jardel the business man, would you believe that he is the artist Bernard Jardel? The oneirical dimensions, the disconcerting perspectives which haunt the imagination of the artist Jardel, spring from simple but tasteful surroundings, of Jardel the businessman, where all seems peaceful and harmonious. His black glittering eyes withold he secret.

read more
Bernard Jardel in his office

Thérèse de St Phalle: The Double Life of Bernard Jardel

Could one be an artist exhibiting at Tokyo, Nagoya, Houston, Beirut, Madrid, paint more than sixty canvases a year, while holding the responsibilities of an enterprise?

It's a challenge which Bernard Jardel, 40, takes up, whose exhibition opens on the 15th of March at Brussels. His paintings, severely constructed, makes the waves of trapezes converge towards an objective.
If his paintings are bought by an Oriental as well as by an European collector, it is because they evoque the sentiment of ”Odyssey of the Space", a flight towards the infinite by a series of perpectives. A circle vibrates, vertical blades across it, the hues of which indicates the diffraction of the light. A style which is unique and doesn't have the slightest resemblance to any other. Without signature on his paintings, one still recognises the style of Jardel.

read the interview

Bernard Jardel by Gerald Schurr

In the presence of Bernard Jardel's work, an attentive spectator is bewitched by its fundamental ambiguity which animates the fixed surface, accentuates the masterly depths, which however avoids illusion, yielding to the ordonnance of the two dimensions, underlining it with determination.
«When | stain my canvas, it immediately becomes round, rectangular, or triangle». His education as an architect, has marked Jardel deeply, and it is precisely this «discipline» which inspires his geometrical themes, this draws attention to his decorative aspect, seldom acknowledged, which governs his
compositions- and the importance he attaches to his experimental research.There is something rustic which mingles with this visual magic, for example in the utilisation of acrylic paints, or the repercussion of the war like apparatus as "pistols" and "bombs" (sprays).

The delicately shaded and mesured tones, gamut of vivid and cold colours of an amplified. subtle intensity: thus does Jardel set fotrh his tempo and his energetic forms, composes his kaleidoscope, harmonises the depth and relief to this harmony of trapezoidal and spherical forms. If the encounter of the structures sometimes enclosed in a concentric circle or overflowing it, disrupts the traditional space, the « muralness» of the structure is always respected.

The expression « optical surrealism» pronounced in connection of the fantastic labyrinths conceived by Jardel seems extremely well received. One thinks of Baudelaire, « this unexpected element, the quaintness of which is like a condiment absolutely indispensable to all beauty». Thus invited to participate and penetrate in an. abstract space devoid of all unwieldiness, the amateur notices that the net-work of lines, these motifs perspectives which clash against each other, breaks open the domain of the inexplicable. It is geometry at the sevice of the imagination which opens the way to irrational poetry.


Gerald Schurr

Join the Retro Club for Retro Poster fans

10% OFF

When you join our hassle-free mailing list. Join today and enjoy 10% off your first order, 5% off gift cards, access to exclusive promotions and flash sales.

subscribe now

TOTALLY FREE - NO CREDIT CARD OR PERSONAL INFORMATION REQUIRED - EASY UNSUBSCRIBE LINK IN ALL OUR COMMUNICATIONS - YOU'LL NEVER RECEIVE MORE THAN 2 EMAILS PER MONTH