Bernard Jardel (1932-1984)

Bernard Jardel, geboren in 1932 in Parijs, was een prominent figuur in de abstracte en optische kunstscène van de jaren zeventig. Opgeleid als architect aan de prestigieuze École des Beaux-Arts in Parijs, combineerde hij technische nauwkeurigheid met artistieke creativiteit. Hoewel hij werkte als commercieel directeur voor het familiebedrijf Ateliers de Construction Schwartz-Haumont, streefde Jardel een dubbele carrière na door zich te wijden aan schilderen met een intensiteit die een blijvende impact achterliet. Dit dubbele leven, verdeeld tussen de industriële wereld en de kunstwereld, verrijkte zijn aanpak en definieerde zijn unieke stijl, een stijl die Victor Vasarely, de meester van de optische kunst, ertoe bracht zijn werk te bestempelen als 'optisch surrealisme' b>.

Een unieke stijl op het kruispunt van architectuur en schilderkunst

Het werk van Jardel wordt gekenmerkt door een kenmerkende beeldtaal, waarbij geometrie en kleur een centrale rol spelen. Zijn achtergrond in de architectuur gaf hem een ​​scherp gevoel voor structuur, perspectief en lichtmanipulatie, wat hij vertaalde in zijn composities. Zijn werken draaien om repetitieve geometrische vormen, waardoor caleidoscopische effecten en fascinerende illusies van diepte ontstaan. Elk canvas nodigt kijkers uit in een wereld van “fantastische labyrinten”, zoals de pers ze omschreef, waar licht en kleur op elkaar inwerken om onverwachte perspectieven te onthullen. Jardel verwierp resoluut het gebruik van mechanische processen en gaf de voorkeur aan een puur handgemaakte aanpak. Zijn werk, beïnvloed door de Bauhaus-principes, onderscheidt zich door de nadruk te leggen op de menselijke en gevoelige aspecten van elk stuk, gemaakt met een compromisloze toewijding aan zijn vak.

Artistieke erkenning en prestigieuze tentoonstellingen

Jardels carrière begon in de jaren zeventig, toen hij regelmatig begon te exposeren in Frankrijk en internationaal. Zijn werken trokken de aandacht van prestigieuze Parijse galerijen en invloedrijke verzamelaars. In 1971 exposeerde hij samen met Yvaral (Jean-Pierre Vasarely), de zoon van Victor Vasarely, in Saint-Tropez, waar ze “de fascinerende wereld van puur onderzoek” in de kunst verkenden. In 1975 werd zijn eerste tentoonstelling in Brussel bij Galerie Govaerts goed ontvangen door critici, die zijn gebruik van geometrie en kleur in dienst van de schilderkunst prezen. Jardel exposeerde ook in Japan, onder meer in Tokio, Nagasaki en Osaka, waardoor zijn internationale reputatie werd versterkt.

In Parijs presenteerde hij zijn werk in gerenommeerde salons zoals de Salon d'Automne en de Salon des Grands et Jeunes d'Aujourd'hui, waar zijn stukken opvielen. hun visuele impact en technische precisie. Jardel werd een prominent figuur in de abstracte kunst, waarbij hij de grenzen van de optische perceptie verlegde en vormen transformeerde in levende wezens. Het publiek bij elke tentoonstelling werd geboeid door de complexiteit en diepgang van zijn werk, dat abstractie en realisme vermengde in een spel van perceptie en perspectief.

Geprezen door de pers

Jardels werk trok de aandacht van de media en kreeg aandacht in verschillende kunst- en financiële publicaties. Zijn schilderijen waren regelmatig te zien in gerenommeerde tijdschriften en tijdschriften zoals Paris Match, Le Revenu Français en Jours de France. Deze publicaties vierden zijn unieke visie en artistieke toewijding. Bekend als de “borstel van de rijken” vanwege de elegantie van zijn werk, spraken zijn creaties spraakmakende kunstverzamelaars en figuren uit de zakelijke en culturele sfeer aan, waaronder Louis Ducatel b>, Jean-Claude Brialy en Alain Delon. De kunstwerken van Jardel, tentoongesteld naast stukken van andere gevierde kunstenaars, wisten zich te onderscheiden door hun onderscheidende karakter en krachtige esthetiek.

Een meesterlijke techniek en een subtiel palet

Jardel werkte voornamelijk met acryl op grote doeken, waarbij hij een subtiel palet van koele blauw-, bruin- en paarstinten gebruikte. Deze kleurkeuze versterkte het optische effect en versterkte het contrast tussen geometrische vormen, waarbij werd gespeeld met de perceptie van de kijkers. Door zijn nauwgezette aanpak kon hij emoties overbrengen, zelfs binnen abstracte composities. Elk stuk was een studie van licht, volume en textuur, waarbij elke lijn en kleur zorgvuldig werd gekozen om visuele harmonie te creëren.

Een artistieke erfenis voortgezet door middel van remastering

Hoewel Bernard Jardel in 1984 is overleden, leeft zijn artistieke nalatenschap voort. Zijn zoon Alecse, ook een kunstenaar en oprichter van de Myretroposter galerie, heeft de remastering van enkele van zijn werken op zich genomen om ze toegankelijk te maken voor een nieuwe generatie kunstliefhebbers en designenthousiastelingen. Deze heruitgaven helpen de visie van Jardel te behouden en vieren de tijdloze kwaliteit van zijn creaties. Myretroposter zal binnenkort deze iconische stukken aanbieden, ware schatten van abstracte kunst, waardoor een breder publiek de wereld van Bernard Jardel opnieuw kan ontdekken—een wereld waar geometrische striktheid fascinerende optische effecten ontmoet.

Dit remasterproject geeft Bernard Jardel een hernieuwde aanwezigheid, waardoor zijn werken naar een wereldwijd publiek worden gebracht en de herinnering wordt vergroot van een kunstenaar wiens bijdragen aan de abstracte en optische kunst van onschatbare waarde blijven.